Foka obrączkowana

Nazwa:
Foka obrączkowana
Nazwa naukowa:
Pusa hispida lub  Phoca hispida
Występowanie:
Obszary okołobiegunowe w Basenie Arktycznym oraz w północnej i wschodniej części Morza Bałtyckiego
Opis:
Pierścienie na futrach dorosłych osobników
Waga i rozmiar: 
Do 100 kg, 130–150 cm długości, brak dymorfizmu płciowego
Długość życia:  
45 lat
Głębokość i czas zanurzenia:  
<80 metrów / <6 min, maks. 340 metrów / >39 min
Pożywienie: 
Skorupiaki, ryby (do 72 gatunków, głównie dorsz)
Drapieżnik:
Młode osobniki: Niedźwiedzie polarne, lisy polarne, mewy blade, morsy, dorosłe osobniki: Orki
Zagrożenia: 
Zanieczyszczenie hałasem, zanieczyszczenia chemiczne (związek z niską rozrodczością w Morzu Bałtyckim), odpady w morzu (odpady makro: zaplątanie, urazy, blokady wewnętrzne; mikroplastiki: immunosupresja), oddziaływanie rybołówstwa (przypadkowe schwytanie, zaplątanie, kolizje, niedobór ryb), zakłócenia (zachowania społeczne, komunikacja, odżywianie, rozmnażanie), degradacja i utrata siedlisk, zmiany klimatyczne (ubywanie lodu: lód i śnieg jest potrzebny do budowy nor), polowania przez rdzennych mieszkańców w rejonach Arktyki
Status na czerwonej liście IUCN:
Gatunek najmniejszej troski
Cechy szczególne:
Za pomocą mocnych pazurów budują nory lub jamy na lodzie i pod śniegiem z dostępem do wody, gdzie wydają na świat i opiekują się młodymi, w miejscu osłoniętym od zimna i drapieżników
Niedawne projekty badawcze:
Kanada, 2013, Chambellant, badacze analizują treść żołądkową fok obrączkowanych, aby dowiedzieć się, jaka jest ich dieta;
Morze Bałtyckie i Svalbard, 2009, Routti, badacze analizują zanieczyszczenia organiczne u fok obrączkowanych